BATI TRAKYA KRONOLOJİSİ

M.Ö. 2. yüzyıl	Orta Asya’dan Balkanlara göç eden İskit Türkleri bölgeye yerleşti.
M.S. 4–11. yüzyıl	M.S. 4. yüzyıl’da Hunlar, 5. yüzyılda Avarlar, 9. yüzyılda Peçenekler, 11. yüzyılda Kuman Türkleri bölgeye yerleşti. Kuman Türklerine, daha sonra Osmanlı Türklerine yardım etmelerinden dolayı Slav dilinde “yardım eden” anlamına gelen pomaga (Pomak) denildi.
1363	Lala Şahin Paşa Edirne’yi fethetti. Batı Trakya’ya Osmanlı Türkleri yerleşmeye başladı. Dimetoka şehri I. Murat tarafından Osmanlı Devleti’nin geçici başkenti yapıldı.
1364	Gazi Evrenos Bey Gümülcine’yi fethetti.
1368	Edirne Osmanlı Devleti’nin başkenti oldu.
26 Eylül 1371	Sırplara karşı kazanılan Çirmen zaferi ile İskeçe, Kavala, Drama ve Serez bölgeleri ele geçirilerek Batı Trakya’nın fethi tamamlandı.
22 Ağustos 1829	1828–1829 Osmanlı-Rus Savaşı’nda Edirne Ruslar tarafından işgal edildi.
14 Eylül 1829	Edirne Anlaşması ile Yunanistan’a bağımsızlık verildi.
1877 – 1878	Osmanlı-Rus Savaşı (93 Harbi).
22 Ekim 1877	Edirne, Ruslar tarafından ikinci defa işgal edildi. Batı Trakya, Ustruma Nehri’ne kadar Doğu Trakya, Terkos-Küçük Çekmece’ye kadar işgal edildi.
3 Mart 1878	Ayastefanos (Yeşilköy) Anlaşması ile Bulgaristan Devleti kuruldu, Batı Trakya ve ayrıca Batı Trakya’nın batısındaki Üsküp, Manastır, Debre ve Ohri Gölü ile Doğu Trakya’nın önemli bölümü (Edirne ve Kırklareli) Bulgaristan’a verildi.
Mart 1878	Meriç’in batısındaki ve kuzeyindeki Türkler, Rus işgaline ve topraklarının Bulgarlara verilmesine karşı Rodop’ta örgütlenerek silahlı direnişe başladı.
16 Mayıs 1878	Türk direnişçiler Rodop Türk Mukavemet Hükümeti’ni kurdu.
13 Temmuz 1878	Berlin Anlaşması ile Bulgaristan Prensliği kuruldu. Ayastefanos ile Bulgaristan’a verilmiş olan Batı Trakya (Arda Nehri güneyi), tekrar Osmanlı Devleti’ne verildi.
5 Nisan 1886	Arda Nehri’nin kuzeyindeki Rodop ve Kırcaali bölgelerinde 300 köy Osmanlı topraklarına katıldı, amaçlarını gerçekleştiren Rodop Türk Mukavemet Hükümeti dağıldı.Doğu Rumeli Vilayeti Bulgaristan’a verildi.
1912–1913	Bulgaristan, Yunanistan, Sırbistan ve Karadağ topraklarını genişletmek amacıyla Osmanlı Devleti’nin Avrupa’daki topraklarına saldırdı. Edirne hariç Doğu Trakya ve Batı Trakya tamamen elden çıktı.
16 Ekim 1912	Osmanlı Devleti Bulgaristan’a savaş ilan etti.
18 Ekim 1912	Bulgaristan Osmanlı Devleti’ne savaş ilan etti. Bulgaristan, Batı Trakya’ya saldırdı ve işgale başladı.
Ekim - Kasım 1912	Bulgaristan Batı Trakya’yı işgal etti.
26 Kasım 1912	Batı Trakya’yı savunmakla görevli Osmanlı Kırcaali Müfrezesi Meriç nehrini geçerek Doğu Trakya’ya çekildi.
27 Kasım 1912	Kırcaali Müfrezesi Bulgaristan’a teslim oldu. Böylece Batı Trakya’da Türk hakimiyeti son buldu.
30 Mayıs 1913	Londra Anlaşması ile Osmanlı Devleti Midye (Kıyıköy) - Enez çizgisinin batısını Balkan devletlerine bıraktı. Edirne ve Kırklareli Bulgaristan’a verildi.
29 Haziran 1913	Birinci Balkan Savaşı’nda kazanılan Osmanlı topraklarının paylaşılamaması nedeniyle İkinci Balkan Savaşı çıktı. Bulgarlar, Sırp ve Yunanlılara saldırdı, Romanya da Bulgaristan’a saldırdı.
11 Temmuz 1913	Bulgaristan’ın işgal ettiği Serez bu kez de Yunan işgaline sahne oldu.
13 Temmuz 1913	Doğu Trakya’daki Türk kuvvetleri, Balkan devletlerinin birbiriyle savaşmasından yararlanarak topraklarını kurtarmak amacıyla, Çatalca hattından ileri harekâta geçti.
21 Temmuz 1913	Edirne geri alındı.
22 Temmuz 1913	Dimetoka geri alındı.
27 Temmuz 1913	Sofulu geri alındı.
10 Ağustos 1913	Bükreş Anlaşması ile savaş sona erdi. Anlaşma ile Mesta-Karasu Nehri’nin batısı (Kavala, Drama, Serez) Yunanistan’a, Mesta ile Meriç Nehirleri arasındaki Batı Trakya Bulgaristan’a bırakıldı.
15 Ağustos 1913	Enver Paşa, Batı Trakya Türklerini korumak amacıyla, 116 kişilik bir gönüllü müfrezesini Kuşçubaşı Eşref’in komutasında Batı Trakya’ya gönderdi.
18 Ağustos 1913	Mestanlı savaş yapılmadan geri alındı.
19 Ağustos 1913	Kırcaali geri alındı. Osmanlı Devleti müfrezenin ilerlemesinden rahatsız oldu ve hareketini durdurmasını istedi.
31 Ağustos 1913	Gümülcine geri alındı.
1 Eylül 1913	İskeçe kurtarıldı.
1 Eylül 1913	“Garbi Trakya Hükümeti Muvakkatesi” kuruldu. Hükümetin İcra Hükümeti ve Genelkurmay Başkanı Süleyman Askeri, Kuvayi Milliye Umum Müfettişi Eşref Kuşçubaşı oldu. Merkez olarak Gümülcine kabul edildi.
Eylül 1913	Dedeağaç hariç tüm Batı Trakya kurtarıldı, ancak Batı Trakya’da bir hükümet kurulması İstanbul’da tedirginlik yarattı ve Batı Trakya’da mücadele verenlere yurda dönüş çağrısı yapıldı.
25 Eylül 1913	Batı Trakya idarecileri, dön emrine bağımsızlık ilan ederek karşılık verdi. “Garbi Trakya Hükümeti Muvakkatesi” isminin “Garbi Trakya Hükümeti Müstakilesi”ne dönüştürüldüğünü ilan ettiler.
29 Eylül 1913	Yunanlılar, Batı Trakya’da Türk devleti kurulmasını memnuniyetle karşıladılar, askerî yardım sözü verdiler. Batı Trakya’nın Bulgaristan’ın hakimiyetinden çıkmasını çıkarlarına daha uygun buldukları için Dedeağaç’ı yeni hükümete devrettiler.
2 Ekim 1913	Dimetoka kurtarıldı.
Ekim 1913	Dedeağaç’ı da aldıktan sonra daha da güçlenen Batı Trakya Türk Devleti, Gümülcine’yi başkent olarak ilan etti. Ay yıldızlı, yeşil, beyaz ve siyah renkli özel bayrağını resmi binalara çekti. Pasaport sistemini, posta teşkilatını kurdu ve pul bastırdı. Batı Trakya ajansını kurdu. Milli marşını kabul etti. Özgür adında bir resmi gazete çıkarmaya başladı.
Ekim 1913	İstanbul Anlaşması’nın uygulanmasını sağlamak için, Bahriye Nazırı Cemal Paşa Batı Trakya’ya geldi ve Batı Trakya yöneticilerini ikna etti. 25 Ekim 1913’te Batı Trakya Bağımsız Hükümeti kendini feshetti ve bölgenin Bulgarlara teslimi başladı.
30 Ekim 1913	Bulgar işgali tamamlandı.
1914	Batı Trakya ve Makedonya işlerini yürütmek üzere İstanbul’da Süleyman Askeri’nin başkanlığında, Muhacirin Müdürlüğü kuruldu.
19 Ağustos 1914	Osmanlı Devleti ve Bulgaristan arasında İttifak ve Dostluk Anlaşması imzalandı.
6 Eylül 1915	Osmanlı Devleti ile Bulgaristan arasındaki sınır yeniden düzenlendi. Bulgaristan, Osmanlı Devleti’nin yanında savaşa girmesi için toprak tavizinde bulundu.
Ağustos 1916	Bulgaristan, Romanya cephesi için Osmanlı Devleti’nden yardım istedi. Karşılığında ise Batı Trakya’yı geri vermeyi vaat etti.
Eylül 1916	Romanya cephesine 27 bin kişilik Türk ordusu gönderildi, fakat Bulgaristan Batı Trakya’yı geri vermedi.
24 Eylül 1918	Müttefikler arasında yapılan Berlin Anlaşması ile Meriç sınırında düzeltme yapıldı. 6 Eylül 1915 Anlaşması ile Meriç Nehri’nin doğusu Bulgaristan’a verilmişti, ancak bu anlaşma ile nehrin doğu kıyısındaki iki kilometrelik şerit Türklere bırakıldı. Karaağaç ve Dimetoka ve çevresi yeniden Bulgaristan’a bırakıldı.
29 Eylül 1918	Bulgaristan yenilgiyi kabul ederek İtilaf Devletleri ile ateşkes imzaladı.
30 Ekim 1918	Osmanlı Devleti Mondros Mütarekesi’ni imzaladı.
7 Kasım 1918	Trakya–Paşaeli Müdafaa Heyeti Osmaniyesi kuruldu.
10 Kasım 1918	Batı Trakya Komitesi kuruldu.
18 Aralık 1918	Bulgaristan Meclisi’ndeki Batı Trakya Türk mebusları Sofya’daki büyük devletlerin temsilcilerine muhtıra verdiler.
22 Ocak 1919	Demiryolu istasyonlarının Yunanlılarca işgali üzerine Trakyalılar İstanbul’da toplandı.
07 Şubat 1919	Trakya-Paşaeli Müdafaa Heyeti Osmaniyesi’nin İstanbul delegeleri Mustafa Kemal Paşa’yı ziyaret etti.
1 Mart 1919	Paris Konferansı ile Batı ve Doğu Trakya’nın Yunanlılara verilmesi tavsiye edildi. Venizelos, 2 Kasım 1918’de Trakya’nın Yunan olduğunu ileri sürerek İstanbul dahil, bölgenin Yunanistan’a verilmesini talep etti.
11 Mart 1919	Paris Konferansı, 1 Mart tarihli Trakya kararını erteledi, Trakya’nın geleceğinin Osmanlı ve Bulgar barış anlaşmaları görüşülürken ele alınması kararlaştırıldı.
16 Mart 1919	Trakya-Paşaeli Müdafaai Hukuk Heyeti Osmaniyesi, Trakya’nın Türklüğünü kanıtlamak için broşür yayımladı.
20 Mart 1919	Trakya-Paşaeli Müdafaa Heyeti Osmaniyesi, haklarını korumak için Paris Barış Konferansı’na heyet gönderdi. Heyete verilen talimatta Batı ve Doğu Trakya’nın İngiltere’nin himayesi altında bağımsızlığı istendi. Heyet, Paris için vize alamadığından Temmuz 1919’da Roma’dan geri döndü.
19 Mayıs 1919	Yüzbaşı Fuat Balkan, 18 kişilik müfrezesi ile Batı Trakya’ya geçerek harekat hazırlıklarına başladı. Müfreze zaman içinde 600 silahlı kişiye ulaştı. 5 Haziran 1919’dan 20 Temmuz 1923’e kadar dört yıl boyunca faaliyette bulundu.
23 Temmuz 1919	Mustafa Kemal, Erzurum Kongresi’nin açılış nutkunda, Batı Trakya’nın Bulgarlardan alınarak Yunanlılara verileceğini açıkladı.
4-11 Eylül 1919	Sivas Kongresi gerçekleştirildi. Erzurum Kongresi’nde açık olarak çizilmeyen sınırlar belirlendi. Batı Trakya daha önce elden çıkmış olduğu için Milli Mücadele hedefinin içine alınmadı.
Ekim 1919	Yunan meclisinde bulunan altı Türk mebus tarafından Trakyalılar Birliği (Trakyalılar Komitesi) kuruldu. Kuruluş amacı, Doğu ve Batı Trakya’yı Yunanistan’a katmaktı.
15 Ekim 1919	Bulgarlardan alınarak müttefikler adına Fransız askerlerinin idaresine bırakılan Batı Trakya’da, Fransızlar tarafından "Müttefikler Arası Batı Trakya Hükümeti" kuruldu.
17 Ekim 1919	İskeçe, Yunan askerleri tarafından işgal edildi.
18 Ekim 1919	Bulgarlar Batı Trakya’yı boşaltmaya başladı. Fransız askerî birliklerine teslim 20 Ekim’de sona erdi.
7 Kasım 1919	Trakya-Paşaeli Müdafaa Heyeti Osmaniyesi, Sivas Kongresi kararlarını kabul ederek Anadolu ve Rumeli Müdafaai Hukuk Cemiyeti’ne katıldı, ismini Trakya-Paşaeli Müdafaai Hukuk Cemiyeti olarak değiştirdi.
16 Kasım 1919	Batı Trakya Komitesi Gümülcine Kongresi’ni düzenledi. Osmanlı Devleti parçalanma tehlikesi ile karşı karşıya olduğundan plebisit yönteminin bir sonuç vermeyeceği, bunun yerine bölgedeki Türk, Bulgar ve Yunanlıların katılımı ile tampon bir devlet kurulmasına kararı verildi. Bu karar Paris Konferansı’na gönderildi.
27 Kasım 1919	Bulgar Barış Anlaşması (Nevilly) imzanladı. Anlaşma öncesinde Paris Barış Konferansı’nda, Batı Trakya’nın geleceği üzerine bir karara varılamadı.
28 Ocak 1920	Misak-ı Milli kabul edildi ancak Batı Trakya’nın hukuki durumunun belirlenmesi halk oylamasına bırakıldı.
2 Mart 1920	Bulgaristan, İtilaf Devletleri’ne nota verdi, (Batı) Trakya’nın yalnız büyük devletlerden biri vasıtasıyla idaresini kabul edeceğini ve bölgenin Yunanistan’a verilmesi halinde doğacak üzücü olaylardan sorumluluk kabul edemeyeceğini bildirdi. 24 Nisan 1920 İtilaf Devletleri San-Remo Konferansı ile Batı ve Doğu Trakya’nın Yunanistan’a verilmesini kararlaştırdılar.
14 Mayıs 1920	Yunanlılar, San-Remo Konferansı ile kendilerine verilen Batı Trakya’yı işgal etmeye başladılar.
14 Mayıs 1920	Bulgaristan, Batı Trakya’nın Yunanlılar tarafından işgaline tepki gösterdi. Bulgaristan, Trakya’nın hakimiyetini büyük devletlere bırakırken, terk ettiği topraklarda muhtar bir devlet kurulacağını ve bu devletin Milletler Cemiyeti veya büyük devletlerden birinin himayesinde olacağını düşünmüştü.
23 Mayıs 1920	Batı Trakya’da Yunan idaresi başladı.
27 Mayıs 1920	Gümülcine, Yunan kuvvetleri tarafından işgal edildi.
20–25 Temmuz 1920	Doğu Trakya, Yunanlılar tarafından işgal edildi.
10 Ağustos 1920	Yunanistan’daki azınlıkların korunmasıyla ilgili olarak Yunan Sevr’i imzalandı. İngiltere, Fransa, İtalya, Japonya ile Yunanistan arasında imzalanan anlaşma ile Yunanistan, ülkesindeki azınlıkların haklarının korunması ile ilgili olarak Milletler Cemiyeti’ne karşı sorumlu oldu.
10 Ağustos 1920	İngiltere, Fransa, İtalya, Japonya ve Yunanistan arasında imzalanan Trakya Anlaşması ile Batı Trakya Yunanistan’a verildi. Dağlık kısmı hariç Batı Trakya’nın güneyi elinden alınan Bulgaristan’a Ege denizine çıkış ve Dedeağaç limanından faydalanma hakkı verildi.
10 Ağustos 1920	Osmanlı Devleti Sevr Anlaşması’nı imzaladı.
29 Eylül 1920	Batı ve Doğu Trakya’da Yunanlılarca, merkezi Edirne olan “Trakya Umumi Valiliği” kuruldu.
1921	Trakya-Paşaeli Cemiyeti Ankara Heyeti Faalesi kuruldu.
15 Mayıs 1922	Batı Trakya Müdafaai Hukuk Cemiyeti, Cenevre Konferansı’na (10 Nisan- 19 Mayıs İtilaf Devletleri Dışişleri Bakanları Toplantısı) bir muhtıra gönderdi. Bu muhtıra “Batı Trakya’nın kuzeyinin Bulgarlara, güneyinin Yunanlılara verilerek bölünmesinin, %75’i Türk olan halkın arzu ve isteklerine aykırı olduğunu vurgulayarak bölgeye tarafsız bir tetkik heyeti gönderilmesini” öngörmekteydi.
20 Haziran 1922	Trakya Yurdu Cemiyeti kuruldu.
Kasım 1922	Doğu Trakya’da Yunan işgali sona erdi.
24 Temmuz 1923	Lozan Barış Anlaşması imzalandı.
1923	Batı Trakya’da nüfus sayımı yapıldı.
1923	Topraksız Köylüyü Topraklandırma Yasası çıkarıldı, sınırlı bir toprak reformu gerçekleştirildi, reform kapsamında Türklerin elindeki çiftlikler kamulaştırıldı ve buralara Anadolu’dan gelen Rum göçmenler yerleştirildi.
1 Aralık 1926	Atina Antlaşması
1927	İskeçe Türk Birliği kuruldu.
1928	Gümülcine Türk Gençler Birliği kuruldu.
Haziran 1930	Türk-Yunan Kültür Antlaşması imzalandı.
10 Haziran 1930	Ankara Anlaşması
30 Ekim 1930	Türk-Yunan Oturma, Ticaret ve Denizcilik Sözleşmesi imzalandı.
9 Aralık 1933	1923’ten beri süren etabli sorununun çözümü için oluşturulan karma komisyonun kaldırılması için, Türkiye-Yunanistan arasında Ankara Anlaşması imzalandı.
1936	Batı Trakya Türk Öğretmenler Birliği kuruldu.
23 Nisan 1941	Bulgaristan, Almanya’nın desteğiyle Batı Trakya’yı işgal etti.
14 Eylül 1944	II. Dünya Savaşı’nda Almanya yenilince, Bulgaristan üç yıllık işgalin ardından Batı Trakya’yı boşalttı.
1946–1950	Yunanistan’da iç savaş
20 Nisan 1951	Türkiye-Yunanistan Kültür Anlaşması imzalandı.
Aralık 1952	Cumhurbaşkanı Celal Bayar, Batı Trakya’yı ziyaret etti. Gümülcine’de Celal Bayar Lisesi açıldı.
27 Ağustos 1953	Yunanistan’dan göç edenlerin mülklerine, devletin el koymasını öngören 2536 sayılı yasa kabul edildi.
28 Ocak 1954	Azınlık Okulları Eğitim Kanunu (3065 sayılı Mareşal Papagos Kanunu) yürürlüğe girdi.
1955	3370 sayılı Yunan Vatandaşlık Yasası kabul edildi.
1959	Yunanistan’dan ayrılmış Batı Trakyalıların mallarına el konulmasının öngören 3958 sayılı yasa yürürlüğe girdi.
17 Mart 1964	Serbest göç hakkı doğuran, 20 Ekim 1930 tarihli Türk-Yunan Sözleşmesi, Türkiye tarafından yürürlükten kaldırıldı.
4 Ağustos 1965	Batı Trakya Türklerinin ev, dükkan, tarla gibi taşınmaz mal satın almaları ve kiralamaları yasaklandı.
1966	Selanik Özel Pedagoji Akademisi açıldı.
21 Nisan 1967	Yunanistan’da askerî darbe ile Albaylar Cuntası yönetime geldi.Türk azınlığa yönelik planlı şiddet, taciz, baskı, işkence ve öldürme olayları arttı.
1967	Cunta Yönetimi, 1950’den beri üç yılda bir yapılan seçimlerle iş başına gelen cemaat yönetim kurullarını dağıttı, yerlerine atamayla yeni heyetler görevlendirdi.
1970	Vaaz ve İrşad Heyeti kuruldu.
7 Ocak 1970	Gümülcine Türk Gençler Birliği tabelasındaki “Türk” ifadesi kaldırıldı.
21 Ocak 1972	Okul encümenlerinin yetkilerini ortadan kaldıran 1109 sayılı kanun hükmünde kararname yürürlüğe girdi.
3 Mart 1972	Hükümet genelgesiyle, okul isimlerindeki Türk ifadesi kaldırıldı.
Aralık 1972	Haberleşme ve yazışma ile basın ve örgütlerde Türkçe yer isimlerinin kullanılması 1260 sayılı yasa ile yasaklandı.
22 Aralık 1972	Tabakhane Camii, Yunan makamlarınca yıktırıldı.
1973	Türklere miras yoluyla intikal eden her türlü taşınmaz malın tasarruf hakkı vilayetlerdeki özel bir komisyonun izin ve takdirine bırakıldı.
Şubat 1973	Türkçe radyo ve müzik dinlenilmesi, Türk filmi ve televizyonu seyredilmesi yasaklandı.
9 Haziran 1975	Yeni Yunan Anayasası kabul edildi.
1976	Dedeağaç ve Susurluk Türk Okulları ile Miri Köyü Camii yakıldı.
1977	Azınlık okullarında sadece Selanik Özel Pedagoji Akademisi mezunlarının öğretmenlik yapmasını öngören 695 sayılı yasa çıkarıldı.
1978	Bakanlık kararnameleri ile Türk okullarındaki Türkçe dersler ve dersliklerin sayısı azaltıldı.
1980	Azınlık Yüksek Kurulu oluşturuldu.
1982	Batı Trakya Müslümanları Yüksek Tahsilliler Derneği kuruldu.
15 Kasım 1983	Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin ilanının ardından Batı Trakya’da baskılar arttı.
1-2 Aralık 1983	Gümülcine Türk Gençler Birliği ve Batı Trakya Türk Öğretmenler Birliği tabelaları polis tarafından indirildi.
Kasım 1984	İsminde “Türk” ifadesi bulunan İskeçe Türk Birliği, Gümülcine Türk Gençler Birliği ve Batı Trakya Türk Öğretmenler Birliği mahkeme kararı ile kapatıldı.
2 Haziran 1985	Gümülcine müftüsünün ölümünün ardından Yunan hükümeti, yerine müftü atadı, böylece bugüne kadar devam eden müftü sorunu ortaya çıktı.
Mart 1986	Batı Trakyalı Türklerle görüşmelerini önlemek için, Türk tırlarına Batı Trakya güzergâhında park etme ve konaklama yasağı getirildi.
Ağustos 1986	ABD’li beş milletvekili, Türk azınlığa uygulanan baskıları yerinde incelemek için Batı Trakya’ya geldi.
9 Ağustos 1986	Müftülerin seçimle iş başına gelmesini sağlamak için imza kampanyası başlatan Dr. Sadık Ahmet tutuklandı.
Ekim 1986	Seçimler öncesinde, Yeni Demokrasi Partisi Türkçe dağıttığı bildirilerde, Türklere yapılan baskı ve ayrımcılığı kabul etti.
5 Şubat 1987	Yunan basınına azınlıklar konusunda sansür getirildi, devletin azınlık politikasına aykırı yayınlar yasaklandı.
28 Mart 1987	İskeçe Hürriyet Camii bombalandı.
20 Kasım 1987	Yunan Yargıtayı “Türk” ifadesinin resmi kullanımını yasakladı.
20 Kasım 1987	Yunan Yargıtayı İskeçe Türk Birliği, Gümülcine Türk Gençler Birliği, Batı Trakya Türk Öğretmenler Birliği tüzel kuruluşlarının tabela ve tüzüklerinde Türk kelimesini kullandıkları için 1984’teki kapatılma kararlarını, kesin hüküm haline getirdi.
29 Ocak 1988	Gümülcine’de Türkler yürüyüş gerçekleştirdi. Bu yürüyüş, Batı Trakya azınlığı tarihindeki ilk sokak gösterisi oldu. 10 bin kişinin katıldığı mitingde, Yunan polisinin saldırıları sonucu 30 kişi yaralandı.
1989	Rusya’dan Yunanistan’a göç eden Pontuslular Batı Trakya’ya yerleştirilmeye başlandı.
18 Haziran 1989	Parlamento seçimlerinde Türkler, ilk kez bir bağımsız milletvekili çıkardı.
25 – 26 Ocak 1990	Milletvekili Sadık Ahmet ve İbrahim Şerif “Türküm” dedikleri için hapis cezasına çarptırıldılar.
30 Mart 1990	Sadık Ahmet ve İbrahim Şerif’in cezaları para cezasına çevrildi ve serbest bırakıldılar.
Temmuz 1990	Sınır bölgelerinde taşınmaz alımına yönelik yasa kaldırıldı.
Ağustos 1990	Helsinki Watch, “Etnik Kimliğin İmhası - Yunanistan Türkleri” başlıklı 58 sayfalık bir rapor yayımladı.
8 Ağustos 1990	Devlet okullarına ait taşınır ve taşınmaz malların yerel idarelere devredilmesine ilişkin bir yasa çıkarıldı. İskeçe milletvekili A. Faikoğlu’nun müdahalesi ile Türk okulları yasa kapsamı dışında tutuldu, mal varlıkları vakıfların mülkiyetinde kaldı.
Kasım 1990	Türk azınlığın bağımsız milletvekili çıkarmasını engellemek için %3’lük baraj sistemi getirildi.
1 Şubat 1991	ABD Dışişleri Bakanlığı’nın Yıllık İnsan Hakları Raporu, Yunanistan’ın, vatandaşlık yasası ile ayrımcılık (ırkçılık) yaptığını, kişileri basit bir idari işlemle vatandaşlıktan çıkardığını ve vatandaşlıktan çıkarılanlara temyiz hakkı tanımadığını açıkladı.
4 Şubat 1991	25 Aralık 1990’da kabul edilen "Batı Trakya’da Müftülük Müessesesi ve İlahiyat Okulu kurulmasına ilişkin esasları düzenleyen kanun hükmünde kararname" (182 sayılı), yayımlanarak yürürlüğe girdi.
5 – 9 Haziran 1991	Helsinki İnsan Hakları İzleme Komitesi Genel Sekreteri, Türk azınlığın durumunu incelemek üzere Batı Trakya’ya geldi ancak yasak bölgeye girişine izin verilmedi.
26 Ağustos 1991	İskeçeli din görevlileri, müftü atanmasını protesto için, 27 Ağustos ile 11 Eylül tarihleri arasında camilerde ezan okunmaması ve cemaatle namaz kılınmaması kararı aldı.
11 Eylül 1991	İskeçeli din görevlileri camilerin süresiz kapalı tutulmasını kararlaştırdılar.
12 Ekim 1991	Cami kapatma eylemlerine son verildi.
1992	Türklerin arazi satın almasına izin verildi.
1992	Helsinki Watch, Batı Trakya ile ilgili ikinci raporunu açıkladı. Raporda Türklerin durumunda olumlu bazı gelişmeler olduğu, artık toprak satın alabildikleri, üniversiteye girebilmeleri için olumlu bir program hazırlandığı bildirildi. Ancak ciddi sorunların hâlâ devam ettiği vurgulandı.
24 Temmuz 1995	Sadık Ahmet şüpheli bir trafik kazasında hayatını kaybetti.
1996	Türklere cami ve evlerini tamir ettirme ile ev yaptırma izni verildi.
11 Haziran 1998	Yunanistan Vatandaşlık Yasası’nın 19. maddesi yürürlükten kaldırıldı.
27 Ocak 1999	İskeçe Seçilmiş Müftüsü Mehmet Emin Ağa, 1996 yılında yayınladığı bir mesaj nedeniyle, atanmış müftünün makam ve yetkisini gasp ettiği gerekçesiyle, 17 ay hapis cezasına çarptırıldı.
28 Eylül 1999	İskeçe Gökçepınar Camii kundaklandı.
1 Aralık 1999	İskeçe Seçilmiş Müftüsü Mehmet Emin Ağa, 1998 yılında yayımladığı mesajda “İskeçe Müftüsü” dediği için, makam gaspında bulunduğu gerekçesi ile altı ay hapis cezasına mahkum edildi.
15 Aralık 1999	Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Gümülcine Seçilmiş Müftüsü İbrahim Şerif’in Yunanistan aleyhine açmış olduğu davada, Yunanistan’ı oy birliği ile mahkum etti.
9 Nisan 2000	Parlamento seçimlerinde PASOK’tan aday olan Galip Galip, Rodop bölgesinden Müslüman Türk azınlığın tek milletvekili olarak meclise girdi.
6 Temmuz 2000	Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, İskeçe Eczacılar Derneği’ne beş yıldır üye alınmadığı için eczane açamayan bir Türk’ün açtığı davayı kabul etti ve Yunanistan’ı tazminat ödemeye mahkum etti.
23 Ocak 2001	Yunanistan Hükümeti, görev süresi Nisan 2001’de bitecek olan, atanmış Gümülcine Müftüsü Cemali Meço’nun görev süresini 2010 yılına kadar uzatma kararı aldı.
6 Nisan 2001	Batı Trakya-Türkiye sınırındaki mayınların kaldırılması ile Dedeağaç ile İstanbul arasında karayolu yapım kararı alındı.
17 Ocak 2003	21 Mart 2001 tarihinde kurulan Rodop İli Türk Kadınları Kültür Derneği’nin 20 Eylül 2002 tarihinde Rodop İstinaf Mahkemesi’nde görüşülen davasının kararı açıklandı ve mahkeme ismindeki “Türk” kelimesi nedeniyle, böyle bir derneğin kurulamayacağını belirtti.
25 Nisan 2003	Yunanlı fanatikler tarafından Cuma günü sabah namazının ardından Mehmet Emin Ağa’yı hedef alan bir saldırı gerçekleştirildi.
7 Mart 2004	Genel seçimlerin yapıldığı gün İskeçe’ye bağlı tarihî Okçular Camii fanatik Yunanlılar tarafından yakıldı.
7 Mart 2004	Yeni Demokrasi Partisi’nden (YDP) aday olan İlhan Ahmet, Rodop İli’nden seçilerek parlamentoya giren tek Türk milletvekili oldu.
7 Şubat 2005	1984 yılından bu yana devam eden İskeçe Türk Birliği’nin kapatma davası derneğin aleyhine sonuçlandı